تاثیر سطوح مختلف تفاله مالت و آنزیم بر عملکرد، ویسکوزیته شیره گوارشی و اجزاء لاشه در جیره های غذایی جوجه های گوشتی

به منظور تعیین سطوح قابل استفاده تفاله مالت در جیره غذایی جوجه های گوشتی و تأثیر مکمل آنزیمی بر عملکرد، ویسکوزیته شیره گوارشی و اجزاء لاشه از 288 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه راس، دریک طرح فاکتوریل2×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی، به مدت 42 روز استفاده شد. شش تیمار این آزمایش شامل جیره های حاوی صفر، 5/7 و 15 درصد تفاله مالت، با و بدون 05/0 درصد مکمل آنزیمی بود که ازانرژی و پروتئین یکسان برخوردار بودند. هر تیمار شامل چهار تکرار و به هر تکرار 12 قطعه جوجه اختصاص داده شد. افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در طول دوره آزمایشی، محاسبه شد. در روزهای21 و 42 دوره آزمایشی از هر تکرار یک عدد جوجه برای توزین اجزاء لاشه و اندازه گیری ویسکوزیته شیره گوارشی کشتار شد. نتایج نشان دهنده کاهش وزن بدن، اضافه وزن روزانه و نامناسب تر شدن ضریب تبدیل خوراک در جوجه های تغذیه شده با 15 درصد تفاله مالت در مقایسه با گروه کنترل در دوره 21 روز نخست آزمایش بود(p < 0/05 ). مکمل آنزیمی موجب بهبود وزن بدن و مصرف خوراک و همچنین موجب افزایش اضافه وزن روزانه جوجه های گوشتی در دوره نخست آزمایش نسبت به گروه کنترل گردید ( p < 0/05). در بررسی اجزاء لاشه در پایان دوره آزمایش، وزن نسبی کل دستگاه گوارش در جوجه های تغذیه شده با سطوح 5/7 و 15 درصد تفاله مالت در مقایسه با گروه کنترل، افزایش یافت ( p < 0/05). کاهش وزن نسبی کل دستگاه گوارش در جوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی 05/0 درصد مکمل آنزیمی در مقایسه با گروه کنترل، مشاهده شد. ویسکوزیته شیره گوارشی در جوجه های تغذیه شده با 15 درصد تفاله مالت کاهش یافت ( p < 0/05). بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش می توان در جیره غذایی جوجه های گوشتی از 5/7 درصد تفاله مالت، در دوره آغازین پرورش و 15 درصد تفاله مالت در دوره رشد استفاده کرد. همچنین مکمل آنزیمی، عملکرد جوجه های گوشتی را در دوره 21 روزگی نخست آزمایش بهبود بخشید.